Το Hubble γιορτάζει την 34η επέτειό του με μια εντυπωσιακή θέα στο νεφέλωμα Little Dumbbell

Μια φωτεινή διπολική φυσαλίδα από ένα αστέρι που πεθαίνει επεκτείνεται στο διάστημα

Για να γιορτάσουμε την 34η επέτειο από την έναρξή του NASAΟ θρύλος του Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble Στις 24 Απριλίου 1990, οι αστρονόμοι τράβηξαν ένα στιγμιότυπο από το Νεφέλωμα του Μικρού Αλτήρα. Επίσης γνωστό ως Messier 76, M76 ή NGC 650/651, αποτελείται από έναν δακτύλιο, με ένα κεντρικό σύστημα ράβδων στην άκρη και δύο λοβούς σε κάθε άνοιγμα του δακτυλίου.

Πριν καεί ένα κόκκινο γίγαντας αστέρι, εκτοξεύει έναν δακτύλιο αερίου και σκόνης. Αυτός ο δακτύλιος μπορεί να έχει σκαλιστεί από τα αποτελέσματα ενός δυαδικού συντροφικού αστεριού. Αυτό το αργό υλικό σχημάτισε έναν πυκνό δίσκο σκόνης και αερίου στο τροχιακό επίπεδο του συντρόφου. Το υποτιθέμενο αστέρι σύντροφος δεν φάνηκε στην εικόνα του Hubble, επομένως μπορεί να καταπιήθηκε από το κεντρικό αστέρι αργότερα. Ο δίσκος θα ήταν ιατροδικαστική απόδειξη αυτού του διαστρικού κανιβαλισμού.

Το φωτογενές νεφέλωμα είναι αγαπημένος στόχος των ερασιτεχνών αστρονόμων. Οι επαγγελματίες αστρονόμοι πήραν για πρώτη φορά ένα φάσμα το 1891, δείχνοντας ότι ήταν νεφέλωμα παρά γαλαξίας ή αστρικό σμήνος. Πρότειναν ότι το M76 μπορεί να είναι παρόμοιο με το νεφέλωμα δακτυλίου σε σχήμα ντόνατ (M57).

Για περισσότερες από τρεις δεκαετίες, το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA/ESA έφερε επανάσταση στη σύγχρονη αστρονομία, οδηγώντας όχι μόνο τους αστρονόμους αλλά και το κοινό σε ένα συναρπαστικό ταξίδι εξερεύνησης και ανακάλυψης. Κάθε χρόνο το Hubble αφιερώνει ένα μικρό μέρος του πολύτιμου χρόνου παρατήρησής του στη λήψη μιας ειδικής επετειακής εικόνας, προβάλλοντας ιδιαίτερα όμορφα και ουσιαστικά αντικείμενα. Το Hubble γιορτάζει την 34η επέτειο εκτόξευσης με στιγμιότυπο του νεφελώματος Little Dumbbell Πιστώσεις: NASA, ESA, STScI, A. Pagan (STScI), N. Bartmann (ESA/Hubble)

Το Hubble γιορτάζει την 34η επέτειο από τη θέαση του νεφελώματος Little Dumbbell

Για να γιορτάσουν την 34η επέτειο από την εκτόξευση στις 24 Απριλίου του φημισμένου διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble της NASA/ESA, οι αστρονόμοι τράβηξαν μια εικόνα 3400 φωτός του Νεφελώματος Μικρού Αλτήρα (γνωστό και ως Messier 76, M76 ή NGC 650/651). Πολλά χρόνια μακριά βρίσκεται ο βόρειος περιπολικός αστερισμός του Περσέα. Το φωτογενές νεφέλωμα είναι αγαπημένος στόχος των ερασιτεχνών αστρονόμων.

Το M76 ταξινομείται ως πλανητικό νεφέλωμα, ένα διαστελλόμενο κέλυφος λαμπερού αερίου που εκτοξεύεται από ένα ετοιμοθάνατο κόκκινο γίγαντα αστέρι. Το αστέρι τελικά καταρρέει για να γίνει πιο πυκνό και ζεστό άσπρος νάνος. Ένα πλανητικό νεφέλωμα δεν σχετίζεται με πλανήτες, αλλά πήρε το όνομά του επειδή οι αστρονόμοι που χρησιμοποιούσαν τηλεσκόπια χαμηλής ισχύος το 1700 νόμιζαν ότι αυτό το είδος αντικειμένου έμοιαζε με πλανήτη.

Το M76 αποτελείται από έναν δακτύλιο, με ένα κεντρικό σύστημα ράβδων στο χείλος, και δύο λοβούς σε κάθε άνοιγμα του δακτυλίου. Πριν καεί το αστέρι, εκτοξεύει έναν δακτύλιο αερίου και σκόνης. Ο δακτύλιος μπορεί να έχει σκαλιστεί από τα αποτελέσματα ενός αστεριού που κάποτε περιείχε ένα δυαδικό συνοδό αστέρι. Αυτό το αργό υλικό σχημάτισε έναν πυκνό δίσκο σκόνης και αερίου στο τροχιακό επίπεδο του συντρόφου. Το υποτιθέμενο αστέρι σύντροφος δεν φάνηκε στην εικόνα του Hubble, επομένως μπορεί να καταπιήθηκε από το κεντρικό αστέρι αργότερα. Ο δίσκος θα ήταν ιατροδικαστική απόδειξη αυτού του διαστρικού κανιβαλισμού.

Στην 34η επέτειό του, το τηλεσκόπιο Hubble κατέλαβε το Νεφέλωμα Little Dumbbell, αποδεικνύοντας τον συνεχιζόμενο ρόλο του στην κοσμική ανακάλυψη και την αστρονομική έρευνα. Πίστωση: NASA, ESA, STScI, A. Pagan (STScI)

Το προγονικό αστέρι καταρρέει για να σχηματίσει έναν λευκό νάνο. Είναι ένα από τα πιο καυτά αστρικά υπολείμματα που είναι γνωστά στους 120.000 βαθμούς Κελσίου. Κελσίου, 24 φορές την επιφανειακή θερμοκρασία του Ήλιου μας. Ένας τσουχτερός λευκός νάνος μπορεί να φανεί ως μια κουκκίδα στο κέντρο του νεφελώματος. Ένα αστέρι ορατό στην προβολή κάτω από αυτό δεν είναι μέρος του νεφελώματος.

Καθώς τσιμπάει από το δίσκο, δύο θερμά αέρια διαφεύγουν από το πάνω και το κάτω μέρος της «ζώνης» κατά μήκος του άξονα περιστροφής του αστεριού, ο οποίος είναι κάθετος στον δίσκο. Ωθούνται από το υλικό που μοιάζει με ανεμοστρόβιλο που εκτοξεύεται από ένα ετοιμοθάνατο αστέρι, διασχίζοντας το διάστημα με ταχύτητα δύο εκατομμυρίων μιλίων την ώρα. Αυτή είναι η ταχύτητα του ταξιδιού από τη Γη στη Σελήνη σε επτά λεπτά! Αυτός ο «αστρικός άνεμος» οργώνει το κρύο, αργά κινούμενο αέριο που εκτοξεύτηκε σε προγενέστερο στάδιο της ζωής του αστεριού όταν ήταν ένας κόκκινος γίγαντας. Η έντονη υπεριώδης ακτινοβολία από ένα υπερκαυτό αστέρι κάνει τα αέρια να λάμπουν. Το κόκκινο χρώμα είναι από το άζωτο και το μπλε από το οξυγόνο.

Δεδομένου ότι το ηλιακό μας σύστημα είναι 4,6 δισεκατομμυρίων ετών, ολόκληρο το νεφέλωμα είναι ένα τηγάνι στο τηγάνι με κοσμολογική χρονομέτρηση. Θα εξαφανιστεί σε 15.000 χρόνια.

Η επιστημονική δημοσίευση του Hubble που έσπασε ρεκόρ

Το Hubble έχει κάνει 1,6 εκατομμύρια παρατηρήσεις σε περισσότερα από 53.000 αστρονομικά αντικείμενα από την εκτόξευσή του το 1990. Μέχρι σήμερα, το Αρχείο Mikulski για διαστημικά τηλεσκόπια Το Επιστημονικό Ινστιτούτο Διαστημικού Τηλεσκοπίου στη Βαλτιμόρη του Μέριλαντ διαθέτει 184 terabytes επεξεργασμένων δεδομένων έτοιμα για την επιστήμη που θα χρησιμοποιηθούν από αστρονόμους σε όλο τον κόσμο για έρευνα και ανάλυση. Το European Mirror of Public Data φιλοξενείται στο Ευρωπαϊκό Διαστημικό Κέντρο Αστρονομίας της ESA (ESAC). Επιστημονικό Αρχείο Ευρωπαϊκού Διαστημικού Τηλεσκοπίου Hubble (eHST)..

Από το 1990, έχουν δημοσιευτεί πάνω από 44.000 επιστημονικές εργασίες από παρατηρήσεις του Hubble. Περιλάμβανε 1056 εργασίες που εκδόθηκαν το 2023, εκ των οποίων οι 409 είχαν επικεφαλής συγγραφείς από κράτη μέλη της ESA. Η ζήτηση για χρήση του Hubble είναι τόσο υψηλή που αυτή τη στιγμή είναι εξαπλάσια.

Κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους επιστημονικής δραστηριότητας, νέες ανακαλύψεις που έγιναν χρησιμοποιώντας το Hubble περιλαμβάνουν την ανίχνευση νερού στη λεπτή ατμόσφαιρα. εξωγήινος Μέχρι σήμερα, έχει ανακαλύψει μια παράξενη κοσμική έκρηξη μακριά από οποιονδήποτε γαλαξία-ξενιστή και ακολούθησε τις ακτίνες στους δακτυλίους του Κρόνου για να βρει το απροσδόκητο σπίτι της πιο μακρινής και ισχυρής γρήγορης ραδιοφωνικής έκρηξης που έχει δει ποτέ. Οι μελέτες του Hubble για τον αστεροειδή Dimorphos, έναν σκόπιμο στόχο σύγκρουσης διαστημικού σκάφους της NASA τον Σεπτέμβριο του 2022, συνέχισαν να ανιχνεύουν βράχους που απελευθερώθηκαν από την πρόσκρουση για να αλλάξουν την τροχιά του.

Αυτό το βίντεο οδηγεί τους θεατές στην 34η επετειακή εικόνα του διάσημου διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble της NASA/ESA: το νεφέλωμα του μικρού αλτήρα (γνωστό και ως Messier 76, M76 ή NGC 650/651). Αυτό το αντικείμενο βρίσκεται 3400 έτη φωτός μακριά στον βόρειο κυκλικό αστερισμό του Περσέα. Το φωτογενές νεφέλωμα είναι αγαπημένος στόχος των ερασιτεχνών αστρονόμων. Πιστώσεις: NASA, ESA, STScI, A. Pagan (STScI), Πιστώσεις: D. Crowson, A. Fujii, Digitized Sky Survey

Το Hubble συνεχίζει να παρέχει θεαματικές εικόνες ουράνιων στόχων, συμπεριλαμβανομένων των σπειροειδών γαλαξιών, των σφαιρικών σμηνών και των νεφελωμάτων που σχηματίζουν αστέρια. Ένα νεοσύστατο αστέρι Παράσταση κοσμικού φωτός. Οι εικόνες του Hubble συνδυάστηκαν με τις υπέρυθρες παρατηρήσεις από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA/ESA/CSA για να δημιουργήσουν μια από τις πιο λεπτομερείς απόψεις του σύμπαντος, το σμήνος γαλαξιών MACS 0416.

Πολλές από τις ανακαλύψεις του Hubble δεν αναμένονταν πριν από την εκτόξευση, όπως οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες, οι ατμόσφαιρες των εξωπλανητών, ο βαρυτικός φακός από τη σκοτεινή ύλη, η ύπαρξη σκοτεινής ενέργειας και ο σχηματισμός πολυάριθμων διαστρικών πλανητών. Το Hubble θα συνεχίσει την έρευνα σε αυτούς τους τομείς, καθώς και θα χρησιμοποιήσει τη μοναδική του ικανότητα υπεριώδους φωτός για να μελετήσει φαινόμενα του ηλιακού συστήματος, εκρήξεις σουπερνόβα, τη σύνθεση ατμοσφαιρικών εξωπλανητών και τη δυναμική εκπομπή από τους γαλαξίες. Και οι ανιχνευτές Hubble συνεχίζουν να επωφελούνται από μακροχρόνιες βασικές παρατηρήσεις αντικειμένων του Ηλιακού Συστήματος, μεταβλητά αστρικά γεγονότα και άλλες εξωτικές αστροφυσικές του Σύμπαντος.

Τα χαρακτηριστικά απόδοσης του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb έχουν σχεδιαστεί για να αποτελούν μοναδικό συμπλήρωμα του Hubble και όχι υποκατάστατο. Η μελλοντική έρευνα του Hubble θα εκμεταλλευτεί επίσης την ευκαιρία για ενσωμάτωση με το WEB, το οποίο παρατηρεί το σύμπαν στο υπέρυθρο φως. Μαζί, η συμπληρωματική κάλυψη μήκους κύματος των δύο διαστημικών τηλεσκοπίων επεκτείνεται σε πρωτοποριακή έρευνα σε πεδία όπως οι πρωτοαστρικοί δίσκοι, η σύνθεση εξωπλανητών, οι ασυνήθιστοι σουπερνόβα, οι διαστρικοί πυρήνες και η χημεία του απομακρυσμένου σύμπαντος.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble λειτουργεί για περισσότερες από τρεις δεκαετίες και συνεχίζει να κάνει νέες ανακαλύψεις που διαμορφώνουν τη θεμελιώδη κατανόησή μας για το σύμπαν.

Το Hubble είναι ένα έργο διεθνούς συνεργασίας μεταξύ της NASA και της ESA (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος) Το Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Γκόνταρντ της NASA στο Greenbelt του Μέριλαντ διαχειρίζεται τις επιχειρήσεις τηλεσκοπίου και αποστολής. Η Lockheed Martin Space στο Ντένβερ του Κολοράντο υποστηρίζει τις αποστολές στο Goddard. Το Επιστημονικό Ινστιτούτο Διαστημικού Τηλεσκοπίου στη Βαλτιμόρη του Μέριλαντ, που λειτουργεί από την Ένωση Πανεπιστημίων για Αστρονομική Έρευνα, διευθύνει τις επιστημονικές επιχειρήσεις Hubble για τη NASA.