Περίληψη: Μια ολοκληρωμένη μελέτη υπογραμμίζει την ανησυχητική σχέση μεταξύ της κοινωνικής απομόνωσης, της μοναξιάς και των αυξημένων κινδύνων θνησιμότητας.
Μια μετα-ανάλυση που περιελάμβανε περισσότερους από δύο εκατομμύρια συμμετέχοντες βρήκε σημαντική αύξηση στα ποσοστά θνησιμότητας από όλες τις αιτίες για κοινωνικά απομονωμένα και απομονωμένα άτομα. Επίσης, αυτοί οι κίνδυνοι είναι αυξημένοι σε άτομα με προϋπάρχουσες παθήσεις υγείας, όπως καρδιαγγειακή νόσο ή καρκίνο του μαστού.
Αυτά τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της προτεραιότητας της κοινοτικής υγείας για την αύξηση της δημόσιας ευημερίας και τη μείωση των κινδύνων θνησιμότητας.
Βασικά στοιχεία:
- Η κοινωνική απομόνωση συσχετίστηκε με 32% αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας από όλες τις αιτίες και 24% αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας από καρκίνο.
- Η μοναξιά συσχετίστηκε με 14% αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας από όλες τις αιτίες και 9% αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας από καρκίνο.
- Για άτομα με προϋπάρχουσες παθήσεις υγείας, όπως καρδιαγγειακή νόσο ή καρκίνο του μαστού, η κοινωνική απομόνωση συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας από κάθε αιτία και θνησιμότητας από καρκίνο.
Πηγή: Νευρολογικά Νέα
Μια πρόσφατη περιεκτική μετα-ανάλυση προοπτικών μελετών κοόρτης, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 2 εκατομμυρίων ατόμων, αποκάλυψε ισχυρές συσχετίσεις μεταξύ της κοινωνικής απομόνωσης, της μοναξιάς και της αυξημένης θνησιμότητας.
Αυτά τα ευρήματα υπογραμμίζουν την κρίσιμη σημασία των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων για τη συνολική μας υγεία, λειτουργώντας ως μια οδυνηρή υπενθύμιση της εγγενώς κοινωνικής μας φύσης.
Η βαθιά επίδραση της κοινωνικής απομόνωσης και της μοναξιάς στην υγεία μας
Αυτή η πρωτοποριακή μελέτη ρίχνει φως στους σημαντικούς κινδύνους για την υγεία που συνδέονται τόσο με την κοινωνική απομόνωση όσο και με τη μοναξιά.
Η κοινωνική απομόνωση βρέθηκε να σχετίζεται με 32% αυξημένο κίνδυνο θανάτου από όλες τις αιτίες.
Ομοίως, η μοναξιά συνδέθηκε με 14% αυξημένο κίνδυνο. Όταν εξετάζουμε συγκεκριμένες αιτίες θανάτου, όπως ο καρκίνος, τα αποτελέσματα είναι εξίσου εκπληκτικά.
Η κοινωνική απομόνωση και η μοναξιά συσχετίστηκαν με 24% και 9% αυξημένο κίνδυνο θανάτου από καρκίνο, αντίστοιχα. Επιπλέον, η κοινωνική απομόνωση βρέθηκε να αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου από καρδιαγγειακά νοσήματα (CVD) κατά 34%.
Μια πιο προσεκτική ματιά σε άτομα με προϋπάρχουσες παθήσεις υγείας
Όταν οι ερευνητές εστίασαν σε άτομα με προϋπάρχουσες παθήσεις όπως η καρδιαγγειακή νόσος ή ο καρκίνος του μαστού, τα αποτελέσματα δεν ήταν λιγότερο εντυπωσιακά.
Τα κοινωνικά απομονωμένα άτομα με καρδιαγγειακή νόσο ή καρκίνο του μαστού είχαν 28% και 51% αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας από όλες τις αιτίες, αντίστοιχα. Επίσης, τα κοινωνικά απομονωμένα άτομα με καρκίνο του μαστού αντιμετωπίζουν 33% υψηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας από καρκίνο.
Αυτά τα δεδομένα δίνουν μια καθαρή εικόνα του πώς οι κοινωνικές μας εμπειρίες μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τη σωματική μας υγεία, ακόμη και όταν αντιμετωπίζουμε σοβαρές ιατρικές παθήσεις όπως η καρδιαγγειακή νόσος και ο καρκίνος.
Εξηγώντας τις επιπτώσεις
Αυτά τα ευρήματα όχι μόνο υπογραμμίζουν τις σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία της κοινωνικής απομόνωσης και της μοναξιάς, αλλά και την ανάγκη να δοθεί προτεραιότητα στην κοινωνική υγεία ως σημαντική πτυχή της δημόσιας υγείας.
Οι κίνδυνοι για την υγεία που συνδέονται με την κοινωνική απομόνωση και τη μοναξιά είναι σημαντικοί και δεν μπορούν να αγνοηθούν.
Το ερώτημα λοιπόν είναι: Πώς μπορούμε να μειώσουμε την κοινωνική απομόνωση και τη μοναξιά, ιδιαίτερα μεταξύ των ατόμων με υπάρχουσες συνθήκες υγείας;
Ανάγκη για ολοκληρωμένες στρατηγικές για τη δημόσια υγεία
Η λύση απαιτεί ολοκληρωμένες, πολύπλευρες στρατηγικές σε κοινοτικό επίπεδο. Πρέπει να καλλιεργήσουμε κοινότητες που ενθαρρύνουν την κοινωνική αλληλεπίδραση και υποστηρικτικές σχέσεις.
Οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει να γνωρίζουν τους κινδύνους για την υγεία που συνδέονται με την κοινωνική απομόνωση και τη μοναξιά και να ενσωματώνουν τις αξιολογήσεις της κοινωνικής υγείας σε συνήθεις ελέγχους υγείας.
Προγράμματα που διευκολύνουν τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, όπως κοινωνικές δραστηριότητες και ομάδες υποστήριξης, είναι ιδιαίτερα ωφέλιμα για άτομα με προϋπάρχουσες παθήσεις υγείας. Για αυτά τα άτομα, η προώθηση των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων μπορεί να χρησιμεύσει ως σημαντική πτυχή της διαχείρισης της νόσου και μπορεί να βελτιώσει τόσο την ποιότητα ζωής όσο και την πρόγνωσή τους.
Σε έναν κόσμο όπου η κοινωνική απομόνωση και η μοναξιά επικρατούν ολοένα και περισσότερο, αυτά τα ευρήματα υπενθυμίζουν τη βαθιά επίδραση που έχουν οι κοινωνικές μας εμπειρίες στην υγεία μας.
Η πολύπλοκη σχέση μεταξύ κοινωνικών εμπειριών και αποτελεσμάτων υγείας είναι ένας ενεργός τομέας έρευνας, με την ελπίδα ότι οι περαιτέρω έρευνες θα αποκαλύψουν αξιόπιστες ιδέες για τη βελτίωση της δημόσιας υγείας.
Τα στοιχεία είναι ξεκάθαρα: Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τους κινδύνους για την υγεία που συνδέονται με την κοινωνική απομόνωση και τη μοναξιά. Ενισχύοντας τις κοινωνικές συνδέσεις και δίνοντας προτεραιότητα στην κοινοτική υγεία, μπορούμε να βελτιώσουμε την ευημερία των κοινοτήτων μας και να μειώσουμε τον κίνδυνο θανάτου μεταξύ των κοινωνικά απομονωμένων και μοναχικών ατόμων.
Η υγεία των κοινωνιών μας δεν εξαρτάται μόνο από την ιατρική πρόοδο, αλλά και από την ικανότητά μας να επικοινωνούμε μεταξύ μας.
Αυτή η έρευνα για την κοινωνική απομόνωση και τη θνησιμότητα αναφέρει
Συγγραφέας: Επικοινωνία νευρωνικών μηνυμάτων
Πηγή: Νευρολογικά Νέα
Επικοινωνία: Αντιστοιχία νευρωνικών μηνυμάτων – Νευρωνικά μηνύματα
Εικόνα: Η ταινία πιστώνεται στο Neuronews
Πρωτότυπη έρευνα: Κλειστή πρόσβαση.
“Μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση 90 μελετών κοόρτης σχετικά με την κοινωνική απομόνωση, τη μοναξιά και τη θνησιμότηταΟι Fan Wang et al. Φυσική ανθρώπινη συμπεριφορά
Περίληψη
Μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση 90 μελετών κοόρτης σχετικά με την κοινωνική απομόνωση, τη μοναξιά και τη θνησιμότητα
Οι σχέσεις μεταξύ της κοινωνικής απομόνωσης, της μοναξιάς και του κινδύνου θανάτου από όλες τις αιτίες, της καρδιαγγειακής νόσου (CVD) και του καρκίνου είναι αμφιλεγόμενες.
Εξετάσαμε συστηματικά και πραγματοποιήσαμε μια μετα-ανάλυση προοπτικών μελετών της σχέσης μεταξύ κοινωνικής απομόνωσης, μοναξιάς και θνησιμότητας σε άτομα ηλικίας 18 ετών και άνω, και αυτών των σχέσεων σε άτομα με καρδιαγγειακή νόσο ή καρκίνο.
Το πρωτόκολλο μελέτης καταχωρήθηκε στο ΠΡΟΣΠΕΡΟ (αρ. εγγραφής CRD42022299959). Συμπεριλήφθηκαν συνολικά 90 προοπτικές μελέτες κοόρτης συμπεριλαμβανομένων 2.205.199 ατόμων.
Εδώ δείχνουμε ότι στον γενικό πληθυσμό, τόσο η κοινωνική απομόνωση όσο και η μοναξιά συσχετίστηκαν σημαντικά με αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας από όλες τις αιτίες (ομαδικό μέγεθος επίδρασης για κοινωνική απομόνωση, 1,32, διάστημα εμπιστοσύνης 95% (CI), 1,26 έως 1,39. σι< 0,001; συγκεντρωτικό μέγεθος εφέ για μοναξιά, 1,14; 95% CI, 1,08 έως 1,20; σι<0,001) και θνησιμότητα από καρκίνο (ομαδοποιημένο μέγεθος επίδρασης για κοινωνική απομόνωση, 1,24, 95% CI, 1,19 έως 1,28; σι< 0,001; Συγκεντρωτικό μέγεθος εφέ για μοναξιά, 1,09; 95% CI, 1,01 έως 1,17; σι= 0,030).
Η κοινωνική απομόνωση αύξησε επίσης τον κίνδυνο θνησιμότητας από καρδιαγγειακά νοσήματα (1,34; 95% CI, 1,25 έως 1,44; σι<0,001). CVD (1,28; 95% CI, 1,10 έως 1,48; σι= 0,001) ή καρκίνου του μαστού (1,51; 95% CI, 1,34 έως 1,70; σι<0,001), και τα άτομα με καρκίνο του μαστού είχαν υψηλότερη ειδική για τον καρκίνο θνησιμότητα λόγω κοινωνικής απομόνωσης (1,33; 95% CI, 1,02 έως 1,75; σι= 0,038).
Η μεγαλύτερη εστίαση στην κοινωνική απομόνωση και τη μοναξιά θα μπορούσε να βοηθήσει στη βελτίωση της ευημερίας των ανθρώπων και στον κίνδυνο θανάτου.
