Για τους Whiteheads, μια οικογένεια Αφροαμερικανών που ζει στη Βαλτιμόρη, η φυλή συζητείται στο τραπέζι του δείπνου. Στο αυτοκίνητο στο δρόμο για τη δουλειά και το σχολείο και τον αθλητισμό. Στην πίσω αυλή ενώ οι γιοι αθλούνται.
Έτσι, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο ανέτρεψε τις φυλετικά ευαίσθητες εισαγωγές σε κολέγια και πανεπιστήμια, τερματίζοντας ουσιαστικά την πρακτική της θετικής δράσης, οι οικογένειες άρχισαν να μιλούν με πάθος γι’ αυτό, απηχώντας το φάσμα των συναισθημάτων των ανθρώπων σε όλη τη χώρα που επένδυσαν στην απόφαση. .
Αν και το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο, η Curzonia Wise Whitehead, 54 ετών, καθηγήτρια κολεγίου, είπε ότι έπρεπε να καθίσει για να επεξεργαστεί «το είδος της ιστορίας που γραφόταν εκείνη την εποχή».
Ο σύζυγός της, Τζόνι Γουάιτχεντ, 59 ετών, διευθυντής ενός χριστιανικού σχολείου, είπε ότι ήταν δυσαρεστημένος με την ετυμηγορία, αλλά ήταν διφορούμενος σχετικά με την καταφατική δράση. Είναι σίγουρος ότι δεν θα είναι πλέον απαραίτητο, αλλά φοβάται ότι θα είναι.
Ο μεγαλύτερος γιος, ο Κόφι, 22 ετών, έστειλε μήνυμα στον αδελφό του Αμίρ για να μοιραστεί τα νέα και να αναλογιστεί την ανατριχιαστική επίδραση που θα μπορούσε να έχει στην επόμενη γενιά μαύρων μαθητών. Ο 20χρονος Aamir θεώρησε ότι δεν υπήρχε τίποτα κακό με τον τερματισμό της θετικής δράσης, καθώς οι αποδοχές θα πρέπει να βασίζονται μόνο στην αξία.
Για τους Whiteheads, η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου – μια σεισμική αλλαγή στην εξουσία τους να αναθεωρήσουν τη διαδικασία εισαγωγής σε ελίτ κολέγια και πανεπιστήμια – είναι ένα άλλο κεφάλαιο σε μια ευρύτερη συζήτηση που είχαν από τότε που τα παιδιά τους ήταν μικρά.
Η συζήτησή τους, κατά κάποιο τρόπο, αντανακλά τις περίπλοκες και μεταβαλλόμενες απόψεις μεταξύ των Αφροαμερικανών, για κάθε σύγχρονη φυλετική σύγκρουση στη χώρα, από τις αποζημιώσεις μέχρι το αμερικανικό δικαστικό σύστημα: Πώς να αντιμετωπίσετε την κληρονομιά της σκλαβιάς;
“Είναι μέρος της συνεχιζόμενης συνομιλίας μας για τον ρατσισμό και τις εντάσεις γύρω από τη φυλή”, είπε ο Δρ Whitehead, ο οποίος διδάσκει αφροαμερικανικές σπουδές και επικοινωνία στο Πανεπιστήμιο Loyola του Maryland και είναι εκτελεστικός διευθυντής του Carson Institute for Race, Peace and Social Justice. Στο Κολλέγιο. “Τι σημαίνει να είσαι μαύρος στην Αμερική; Πού ταιριάζουμε στην Αμερική; Ποιανού η Αμερική είναι αυτή; Αν θέλουμε μετοχές, πώς μοιάζει αυτό το μετοχικό κεφάλαιο;”
Οι πρώτες συνομιλίες της οικογένειας επικεντρώθηκαν στο να βεβαιωθούν ότι οι γιοι τους ήταν σίγουροι για το ποιοι ήταν ως νεαροί μαύροι άνδρες. Αυτό οδήγησε σε άλλα θέματα.
Ο Κόφι θέλει αποζημιώσεις, αλλά δεν ξέρει ποια είναι τα σωστά χρήματα για τις μαύρες οικογένειες των οποίων οι πρόγονοι ήταν σκλάβοι. Ο Αμίρ υποστηρίζει τις αποζημιώσεις με κάποια μορφή. Ο Δρ. Ο Whitehead δεν είναι μόνο υποστηρικτικός, αλλά πιστεύει ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης του ιστορικού χρέους. Κύριος. Ο Whitehead είπε ότι οι μαύροι Αμερικανοί άξιζαν αποζημιώσεις, ειδικά επειδή η χώρα είχε βλάψει άλλους και δεν το έβλεπε ως τρόπο επίλυσης του ρατσισμού.
Όταν πρόκειται για θετική δράση, οι Αφροαμερικανοί υποστηρίζουν συντριπτικά την πολιτική.
Σύμφωνα με Έκθεση Pew Research Center Δημοσιεύθηκε τον περασμένο μήνα, μόνο το 33 τοις εκατό των Αμερικανών ενηλίκων εγκρίνει τις ευαίσθητες σε αγώνες εισαγωγές σε επιλεκτικά κολέγια. Σαράντα επτά τοις εκατό των ενηλίκων Αφροαμερικανών δηλώνουν ότι συμφωνούν.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι το 28 τοις εκατό των μαύρων ενηλίκων ένιωθαν ότι οι άλλοι είχαν ωφεληθεί άδικα από τις προσπάθειες για την αύξηση της φυλετικής και εθνοτικής ποικιλομορφίας.
Ενας ξεχωριστός Δημοσκόπηση του NBC Περισσότεροι από τους μισούς Αμερικανούς συμφώνησαν τον Απρίλιο ότι «η θετική δράση είναι ακόμα απαραίτητη για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων των διακρίσεων κατά των μειονοτήτων και είναι καλή ιδέα εφόσον δεν υπάρχουν αυστηρές ποσοστώσεις». Μεταξύ των Αφροαμερικανών, ο αριθμός που υποστηρίζει αυτή τη δήλωση αυξήθηκε σε περίπου 77 τοις εκατό.
Οι εντελώς διαφορετικές στάσεις απέναντι στα πλεονεκτήματα της θετικής δράσης εκφράστηκαν βαθύτερα στα λόγια δύο μαύρων δικαστών. Η γραπτή τους ανταλλαγή αντικατοπτρίζει τον τρόπο με τον οποίο η απόφαση ορόσημο συζητήθηκε, συζητήθηκε και ανακατασκευάστηκε μεταξύ φίλων και οικογένειας – συμπεριλαμβανομένων των Whiteheads – σε τραπέζια δείπνου, ομαδικές συνομιλίες και μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Οι δικαστές Clarence Thomas, που παρακολούθησε το Yale, και Katanji Brown Jackson, που παρακολούθησε το Χάρβαρντ, αμφισβήτησαν ο ένας τις απόψεις του άλλου, συμφωνώντας μόνο ότι υπάρχουν φυλετικές διαφορές, αλλά διαφωνούσαν έντονα για τον τρόπο επίλυσής τους.
«Όπως βλέπει τα πράγματα, το αρχικό αμάρτημα της σκλαβιάς και η ιστορική υποταγή των μαύρων Αμερικανών καθορίζουν τη ζωή μας σήμερα, αφήνοντάς μας όλους αδυσώπητα παγιδευμένους σε μια θεμελιωδώς ρατσιστική κοινωνία», έγραψε ο Justice Thomas, ο δεύτερος μαύρος δικαστής του έθνους και μακροχρόνιος κριτικός. Θετική δράση.
Ο δικαστής Τζάκσον, στη διαφωνία του, έγραψε ότι ο δικαστής Τόμας «πιστεύει κατά κάποιο τρόπο ότι αυτά τα γεγονότα δεν έχουν καμία σχέση με μια λογική εκτίμηση του «ατομικού επιτεύγματος». Κατά την άποψή του, η συντηρητική πλειοψηφία του δικαστηρίου έδειξε ένα «ξεχνούν-έχουν-το-κέικ-και-τρώνε» στο θέμα της φυλής.
Κατά κάποιο τρόπο, οι απόψεις των Whiteheads για την καταφατική δράση είναι συνεπείς με τα επιχειρήματα των δύο δικαστών που περιγράφονται στις σελίδες της απόφασης.
Παρουσιαστής του ραδιοφώνου, συγγραφέας και κόρη ακτιβιστών για τα πολιτικά δικαιώματα, Δρ. Για τον Whitehead, η κατάργηση της θετικής δράσης, που είχε τις ρίζες του στο κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων ως μέρος της ομοσπονδιακής πολιτικής για την καταπολέμηση των διακρίσεων, ήταν μια «γροθιά στα έντερα». Είπε ότι επωφελήθηκε προσωπικά από τη θετική δράση ως ο πρώτος μαύρος φοιτητής στο πρόγραμμα Kroc Institute for International Peace Studies στο Πανεπιστήμιο της Notre Dame. Ανησυχεί ότι η απόφαση πρόκειται να έρθει, διαμορφώνοντας άλλες πτυχές της ζωής, συμπεριλαμβανομένων των εταιρικών προσλήψεων.
Κύριος. Ο Whitehead είπε ότι κατανοούσε την πρακτική ως έναν τρόπο διαμαρτυρίας για τις διακρίσεις και την κακομεταχείριση των Αφροαμερικανών. Είπε επίσης ότι εάν πρόκειται να καταργηθεί η θετική ενέργεια, πρέπει να φύγουν και οι επιλογές κληρονομιάς.
Ένας δάσκαλος στο Σχολείο της Βίβλου της Βαλτιμόρης, ο κ. «Θα ήθελα να πιστεύω ότι είμαστε ένα έθνος που δεν χρειάζεται θετική δράση, αλλά φοβάμαι ότι το χρειαζόμαστε ακόμα», είπε ο Whitehead.
Ο μεγαλύτερος γιος Κόφι, ο οποίος αποφοίτησε από το Κολλέγιο Ρόδου τον Μάιο με πτυχίο Αγγλικών, είναι κοντά στα συναισθήματα της μητέρας του. Άρχισε να ασχολείται με το θέμα στο γυμνάσιο αφού έμαθε για έναν λευκό μαθητή στο Τέξας που μήνυσε το Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Τέξας για χρήση της φυλής στις αποφάσεις εισαγωγής.
Θεωρεί την απόφαση της περασμένης εβδομάδας ως πλήγμα για τις μελλοντικές γενιές μαύρων μαθητών που θέλουν να φοιτήσουν σε ελίτ σχολεία και τη διάχυση του σύγχρονου ρατσισμού. Και συγχέει το επιχείρημα ότι τα πρότυπα κολεγιακής εκπαίδευσης μειώνονται για να δημιουργηθούν πιο ποικίλες πανεπιστημιουπόλεις.
«Η καταφατική δράση ανοίγει την πόρτα σε διαφορετικά υπόβαθρα γιατί αυτό είναι το ζητούμενο της εκπαίδευσης και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης», είπε ο Coffey. «Το θέμα δεν είναι να έχεις 5.000 ίδια παιδιά σε οικογένειες με δύο γονείς και να έρχονται όλα σε λευκούς φράχτες και να κάνουν το ίδιο πράγμα. Όχι. Το κολέγιο και η τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι να φέρνουν διαφορετικούς ανθρώπους μαζί για να μαθαίνεις ο ένας από τον άλλον.
Ο μικρότερος αδελφός του Amir, που είναι μέλος της ομάδας ξιφασκίας του Lafayette College, το βλέπει διαφορετικά. Δεύτερη φοιτήτρια στο κολέγιο που σπουδάζει οικονομικά, η Χίλαρι Κλίντον και ο Ντόναλντ Τζ. Άρχισε να αναπτύσσει τις πολιτικές και κοινωνικές συντηρητικές του απόψεις ως μαθητής γυμνασίου κατά τη διάρκεια της προεδρικής κούρσας του Τραμπ.
Είπε ότι ανατράφηκε ως «ανεξάρτητος στοχαστής», παρόλο που αυτός και η μητέρα του απείχαν πολύ μεταξύ τους.
Συμφωνεί με άλλα μέλη της οικογένειάς του ότι η φυλή και η ιστορία του έθνους της υποδούλωσης των μαύρων επηρεάζει αναμφισβήτητα τη σημερινή εποχή. Αλλά πιστεύει ότι η θετική δράση υπονομεύει την ιδέα των εισδοχών με βάση την αξία και όχι τη φυλή.
«Η καταφατική δράση δεν είναι κακό γιατί δεν νομίζω ότι κάποιος πρέπει να το πάρει με βάση το χρώμα του δέρματός του», είπε ο Amir. Ωστόσο, η αίτησή της στο κολέγιο δεν περιλάμβανε το θέμα στην προσωπική της έκθεση.
«Δεν λέω ότι το όραμα έχει μειωθεί», είπε. «Μερικές φορές, αισθάνομαι ότι τα κρούσματα φτάνουν στον αγώνα. Ως χώρα όπου τα πάντα βασίζονται σε αγώνες, νομίζω ότι επιστρέφει σε εμάς.
