Εγγραφείτε στο επιστημονικό ενημερωτικό δελτίο του CNN στο Wonder Theory. Εξερευνήστε το σύμπαν με νέα για συναρπαστικές ανακαλύψεις, επιστημονικές ανακαλύψεις και πολλά άλλα.
CNN
—
Ένα γιγάντιο οστό γνάθου που ανακαλύφθηκε από ένα δίδυμο συλλογής απολιθωμάτων πατέρα-κόρης στην αγγλική ακτή του Σόμερσετ ανήκει σε ένα πρόσφατα ανακαλυφθέν είδος που μπορεί να είναι το μεγαλύτερο θαλάσσιο ερπετό που έχει κολυμπήσει ποτέ στους ωκεανούς της Γης.
Οι επιστήμονες θεωρούν τη μπλε φάλαινα Αναπτύσσεται μέχρι τα 110 πόδια (33,5 μέτρα) μήκος, το μεγαλύτερο γνωστό ζώο στον πλανήτη. Αλλά ένα ερπετό 202 εκατομμυρίων ετών που ονομάζεται ιχθυόσαυρος, ή «σαύρα ψαριού», μπορεί να το ανταγωνιστεί σε μέγεθος.
Το οστό του ιχθυόσαυρου, ή σήραγγα, είναι ένα μακρύ, κυρτό οστό στην κορυφή της κάτω γνάθου πίσω από τα δόντια και είχε μήκος πάνω από 6,5 πόδια (2 μέτρα). Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το πλάσμα, που ονομάζεται Ichthyotitan severnensis, ή «γιγαντιαία σαύρα ψαριών του Severn» στα λατινικά, είχε μήκος 82 πόδια (25 μέτρα), ή το μήκος δύο αστικών λεωφορείων.
Ο Τζάστιν και η Ρούμπι Ρέινολντς, που ζουν στο Μπράουντον της Αγγλίας, ανακάλυψαν τα πρώτα κομμάτια οστού γνάθου ενώ έψαχναν για απολιθώματα στην παραλία Blue Anchor του Somerset τον Μάιο του 2020. Η Ρούμπι, 11 ετών τότε, βρήκε το πρώτο κόκκαλο και αργότερα αυτή και ο πατέρας της βρήκαν περισσότερα κομμάτια μαζί.
Σύμφωνα με τον Marcello Perillo, μεταπτυχιακό φοιτητή στην εξελικτική παλαιοβιολογία στο Πανεπιστήμιο της Βόννης στη Γερμανία, η αξιοσημείωτη ανακάλυψη θα μπορούσε να ρίξει περισσότερο φως στον γιγάντιο ρόλο που έπαιξαν οι προϊστορικοί χρόνοι στην εξελικτική ιστορία και στο θαλάσσιο περιβάλλον που αποκαλούσε σπίτι. Είναι συν-συγγραφέας μιας νέας έκθεσης που περιγράφει την ανακάλυψη που εμφανίστηκε την Τετάρτη Εφημερίδα του PLOS One.
Dean Lomax
Οι Dr Dean Lomax, Ruby Reynolds, Justin Reynolds και Paul De La Salle (από αριστερά) παρουσιάζονται με την ανακάλυψη απολιθωμάτων το 2020.
Ενθουσιασμένος από την ιδέα ότι η ανακάλυψη απολιθωμάτων μπορεί να είναι σημαντική, ο Ρέινολντς πλησίασε τον Δρ Ντιν Λόμαξ, παλαιοντολόγο στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και ερευνητή του 1851 στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ένας ειδικός στους ιχθυόσαυρους, ο Lomax έχει ονομάσει πολλά είδη νέα στην επιστήμη τα τελευταία χρόνια.
Γοητευμένος από το απολίθωμα, ο Lomax επικοινώνησε με τον συλλέκτη απολιθωμάτων Paul de la Salle, ο οποίος τον Μάιο του 2016 ανακάλυψε ένα μεγάλο οστό ιχθυόσαυρου, το πρώτο οστό της γνάθου που βρέθηκε 6,2 μίλια (10 χιλιόμετρα) από το Ντέβον. Lilstock.
Ο Lomax, ο οποίος υπηρέτησε ως κύριος συγγραφέας της νέας έκθεσης, και ο συν-συγγραφέας De La Salle ανέλυσαν μαζί το προηγούμενο εύρημα. Συνέγραψε το έγγραφο του Απριλίου 2018 σχετικά με την ανακάλυψη, το οποίο εικάζεται ότι ανήκει σε άγνωστο μέχρι τότε γένος ιχθυόσαυρων. Αλλά οι ερευνητές χρειάζονταν περισσότερα στοιχεία και ένα δεύτερο, σχεδόν πανομοιότυπο γνάθο, πρόσφερε την ευκαιρία να επιβεβαιώσουν ένα νέο είδος.
«Με γεμίζει χαρά να σκέφτομαι ότι η ανακάλυψή μου το 2016 θα προκαλέσει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για αυτά τα τεράστια πλάσματα», είπε ο De La Salle. «Όταν βρήκα το πρώτο οστό της γνάθου, ήξερα ότι ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Η στιγμή της επιβεβαίωσης των ευρημάτων μας ήταν απίστευτη. Ήμουν πανευτυχής.
Οι Reynolds, Lomax, De La Salle και άλλοι επέστρεψαν στο Blue Anchor για να ψάξουν για περισσότερα θραύσματα. Η ομάδα ανέκτησε επίσης άλλα κομμάτια που ταιριάζουν μεταξύ τους, όπως η συμπλήρωση ενός παζλ.
«Όταν η Ruby και εγώ είδαμε τα δύο πρώτα κομμάτια, ήμασταν πολύ ενθουσιασμένοι γιατί συνειδητοποιήσαμε ότι ήταν κάτι σημαντικό και ασυνήθιστο», είπε ο Justin Reynolds σε μια δήλωση. «Όταν βρήκα το πίσω μέρος της γνάθου, ενθουσιάστηκα γιατί ήταν ένα από τα καθοριστικά σημεία της προηγούμενης ανακάλυψης του Paul».
Μέχρι τον Οκτώβριο του 2022, οι ερευνητές είχαν επανασυνδέσει το οστό της γνάθου.
«Έμεινα έκπληκτος από το εύρημα», είπε η Lomax σε μια δήλωση. “Το 2018, η ομάδα μου (συμπεριλαμβανομένου του Paul de la Salle) μελέτησε και περιέγραψε το γιγάντιο κόκκαλο της γνάθου του Paul και ελπίζαμε ότι μια μέρα θα έβγαινε στο φως ένα άλλο. – είναι Εκπομπές που έχουν μοναδικό σχήμα και υφή, το λιγότερο με ενθουσιάζει.
Τα οστά χρονολογούνται στο τέλος της Τριασικής περιόδου, μια περίοδο γνωστή ως Rittian όταν οι ιχθυόσαυροι κολύμπησαν στους ωκεανούς και οι δεινόσαυροι κυβέρνησαν τη γη.
Ένα δείγμα καλύτερης ποιότητας από το οστό της γνάθου που ανακαλύφθηκε πρόσφατα θα διακρίνει τα χαρακτηριστικά του σχεδίου εξόρυξης του πλάσματος από άλλα είδη, είπε ο Lomax.
Τα οστά των γνάθων του severnensis προηγούνται των γιγαντιαίων απολιθωμάτων ιχθυόσαυρων διαφόρων ειδών που είχαν βρεθεί προηγουμένως στον Καναδά και την Κίνα κατά περίπου 13 εκατομμύρια χρόνια.
Οι ιχθυόσαυροι, που μοιάζουν με τα σύγχρονα δελφίνια, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά πριν από περίπου 250 εκατομμύρια χρόνια. Με την πάροδο του χρόνου, μερικά από αυτά εξελίχθηκαν για να έχουν μεγαλύτερα μεγέθη σώματος και πριν από 202 εκατομμύρια χρόνια, οι τιτάνες της θάλασσας όπως ο Severnensis ήταν πιθανώς τα μεγαλύτερα θαλάσσια ερπετά.
Αλλά οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι γιγάντιοι ιχθυόσαυροι εξαφανίστηκαν κατά τη διάρκεια ενός γεγονότος οξίνισης του ωκεανού που συνέβη πριν από περίπου 200 εκατομμύρια χρόνια και ότι οι επιζώντες ιχθυόσαυροι δεν μεγάλωσαν ξανά σε τέτοια γιγάντια μεγέθη μέχρι την εξαφάνισή τους πριν από 94 εκατομμύρια χρόνια.
Οι ερευνητές τόνισαν ότι χρειάζονται περισσότερα στοιχεία για να επιβεβαιωθεί το ακριβές μέγεθος του Severnensis και ελπίζουν ότι μπορεί να βρεθεί ένα πλήρες κρανίο ή σκελετός στο μέλλον, είπε ο Lomax.
Συνεργάτης Συντάκτης Ο Perillo, του Πανεπιστημίου της Βόννης, μελέτησε την ιστολογία, ή τη μικροσκοπική ανατομία, των οστών του ιχθυόσαυρου και ανακάλυψε ότι το ερπετό εξακολουθούσε να αναπτύσσεται όταν πέθανε, δηλαδή ένα ενήλικο severnensis. Θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερο από τη μπλε φάλαινα.
Dean Lomax
Εμφανίζεται ένα σχεδόν πλήρες γιγάντιο οστό γνάθου (μέση και κάτω) που ανακαλύφθηκε από τον Paul de la Salle το 2016.
Η ιστολογία μπορεί να αποκαλύψει βιολογικές πληροφορίες που κρύβονται στα απολιθωμένα οστά, αποκαλύπτοντας πώς μεμονωμένα ζώα εξελίχθηκαν και προσαρμόστηκαν σε εξειδικευμένους τρόπους ζωής, είπε. Για παράδειγμα, ορισμένοι ιχθυόσαυροι είχαν οστά που τους επέτρεπαν να βουτήξουν βαθιά ή να ζήσουν σε ρηχά νερά.
«Μέσω της ιστολογίας μπορούμε επίσης να καταλάβουμε πόσο γρήγορα και για πόσο καιρό αναπτύχθηκαν· στην περίπτωση του (ιχθυόσαυρου), δεν μπορέσαμε να δούμε κάποια οριστικά σημάδια παύσης της ανάπτυξης», είπε ο Perillo. «Αυτό υποστηρίζει την ιδέα ότι το ζώο θα ήταν μεγαλύτερο από τα εκτιμώμενα 25 μέτρα αν δεν πέθαινε. Υπάρχουν ακόμα πολλά μυστήρια για αυτούς τους γίγαντες, αλλά μπορούμε να ξετυλίξουμε τα μυστικά τους ένα απολίθωμα τη φορά.
Η ανίχνευση της ιστορίας των θαλάσσιων ερπετών είναι σημαντική για την κατανόηση των αρχαίων θαλάσσιων οικοσυστημάτων, επειδή τα είδη γέμισαν διαφορετικές κόγχες και διαμόρφωσαν θαλάσσιες τροφικές αλυσίδες, είπε ο Perillo, δημιουργώντας ανταγωνισμό και «μια ατέρμονη εξελικτική σπείρα».
«Από αυτούς μπορούμε να καταλάβουμε πώς οι νόμοι της εξέλιξης διαμόρφωσαν τη ζωή και τι οδήγησε στη ζωή όπως είναι τώρα», είπε. «Μπορούμε να καταλάβουμε πώς οι περιβαλλοντικές αλλαγές ανατροφοδοτούν τις οικολογικές κοινότητες και να προβλέψουμε τις μελλοντικές οικολογικές εξελίξεις στο τρέχον περιβάλλον μας».
Η παλαιοντολόγος Mary Anning και ο μεγαλύτερος αδελφός της Joseph ανακάλυψαν τα πρώτα γνωστά απολιθώματα ιχθυόσαυρων το 1811 και το 1812, δεκαετίες πριν η λέξη δεινόσαυρος γίνει μέρος του λεξικού μας. Από τότε, έχουν εντοπιστεί απολιθώματα από περισσότερα από 100 είδη ιχθυόσαυρων παγκοσμίως.
Σεργκέι Κρασόφσκι
Ένα παράδειγμα απεικονίζει ένα κουφάρι Ichthyoditon severnensis που ξεβράστηκε σε μια παραλία.
Η ανακάλυψη, που έγινε από τους Reynolds και de la Salle, θα εκτεθεί σύντομα στο Μουσείο και στην Πινακοθήκη του Μπρίστολ στην Αγγλία.
“Ήταν φανταστικό να βρω ένα κομμάτι αυτού του γιγαντιαίου ιχθυόσαυρου. Είμαι πολύ περήφανη που έπαιξα ένα ρόλο σε μια τέτοια επιστημονική ανακάλυψη”, δήλωσε η Ruby Reynolds σε μια δήλωση.
Ο Lomax είπε ότι του άρεσε να εργάζεται με συλλέκτες απολιθωμάτων τα τελευταία χρόνια, επειδή η παλαιοντολογία είναι ένας επιστημονικός τομέας στον οποίο ο καθένας μπορεί να συνεισφέρει σημαντικά.
«Όσο για τη Ρούμπι Ρέινολντς, όχι μόνο ανακάλυψε αυτό το σημαντικό απολίθωμα, αλλά βοήθησε επίσης να ονομαστεί μια κατηγορία γιγάντων προϊστορικών ερπετών», είπε ο Λόμαξ σε ένα email. «Δεν υπάρχουν πολλά 15χρονα που μπορούν να το πουν αυτό! Μια Mary Anning στα σκαριά, ίσως. Αλλά είτε η Ρούμπι ακολουθεί το μονοπάτι της παλαιοντολογίας είτε της επιστήμης, το σημαντικό είναι ότι αυτή, ο Τζάστιν και ο Παύλος έχουν κάνει τεράστια συνεισφορά στην παλαιοντολογία και στην κατανόησή μας για τον αρχαίο κόσμο.
